Globale tendense in die produksie en disseminasie van kennis blyk wêreldwyd ’n invloed op wetenskapsbeleid te hê en noodsaak universiteite (en ook technikons in Suid-Afrika) om ’n groter markgerigtheid, mededingendheid en ondernemingsgees te openbaar. Hierdie globale tendense behels, onder andere, ’n verskuiwing na nuwe modi van kennisproduksie, sowel as ’n toename in finansiële en akademiese verantwoordbaarheid, en afstandsonderrig. Suid-Afrikaanse tersiêre instellings kan hierdie wêreldwye veranderinge in die landskap van hoër onderwys moeilik ontsnap. Daarbenewens het die demokratiese regering, wat in 1994 aan bewind gekom het, dit ten doel gestel om hoër onderwys in die land te transformeer. In 1997 het die eerste veranderinge ingetree met die publikasie van die Witskrif op Onderwys, en dit is in 2001 opgevolg met die totstandkoming van die Raad op Hoër Onderwys (CHE), die Hoër Onderwyskwaliteitskomitee (HEQC), en die Nasionale Plan vir Hoër Onderwys. Gevolglik het dit nodig geword dat hoër onderwysinstellings oorleg pleeg rakende die toekomstige verloop van voorgraadse en nagraadse onderrig- en opleidingsprogramme. Binne hierdie konteks is dit nodig vir universiteite en technikons om begrip te hê vir die behoeftes van hul nagraadse studente.

Die oorhoofse doel van hierdie studie was om die persepsies te identifiseer van nagraadse studente aan die eertydse Technikon Natal (nou deel van die Durban Instituut vir Tegnologie). Die fokus was op studente se navorsingservarings met betrekking tot supervisie, kommunikasie, die technikon in die algemeen, die beskikbaarheid van hulpbronne, finansies, tyd, departemente, fakulteite, navorsingsmetodologie, statistiek, biblioteekfasiliteite en kundigheid. Studente wat in 2001 aan die Technikon Natal geregistreer was, is by die ondersoek betrek, ongeag of die student ’n navorsingsvoorstel ingedien het of nie. ’n Posvraelys-opname is gebruik.

Die resultate van die opname toon die meerderheid nagraadse studente het ’n negatiewe persepsie van die Technikon. Die studente voel daar is nie genoeg ervare studieleiers om te raadpleeg nie, en dit lei tot onnodige vertragings. Wat kommunikasie betref, voel die studente dat die Technikon nie genoeg inligting omtrent nagraadse prosesse en prosedures versprei nie. In geheel gesien, het studente in die Gesondheidswetenskappe ’n veel groter ontevredenheid uitgespreek as studente in ander fakulteite. In die ander fakulteite was ’n geringe persentasie studente meer positief as negatief omtrent hul nagraadse ervaring. ’n Redelike persentasie studente in die Natuur- en Ingenieurswetenskappe (38%) was egter besluiteloos in hul opinie. Verder het die oop vrae aan die einde van die vraelys, wat kommentaar versoek, veel meer negatiewe as positiewe persepsies ontlok. Die studente is ontevrede met die gebrek aan moderne rekenaarfasiliteite en beskikbare fondse. Hul voel dat dit te lank neem om ’n navorsingsvoorstel goedgekeur te kry. Die meerderheid is van mening dat ’n nagraadse informasiepakket van groot waarde sou wees. Die kommentaar omtrent Navorsingsmetodologie as ’n vak is besonder negatief, veral wat statistiek betref, en hulle voel die kursus is te algemeen. Die studente blyk nie ernstige probleme met biblioteekdienste te hê nie.

Die technikon moet derhalwe strukture in plek stel ten einde die negatiewe persepsies van die studente aan te spreek en hul behoeftes doeltreffend te bestuur. Tesame met die impak van die samesmelting (waarvan die effek nog nie ten volle begryp word nie), moet die instelling ook ernstige oorweging skenk aan die behoeftes van die nagraadse populasie, veral in die Fakulteit van Gesondheid.

Terug na bo