• identifisering en beskrywing van die verskillende opsies (alternatiewe) wat daar ten opsigte van Wiskunde-onderrig en -leer bestaan
• identifisering en ontleding van die implikasies van die uitoefening van verskillende opsies op die aard en gehalte van leeruitkomste, en
• verklaring van die verskille tussen die implikasies van verskillende opsies.

Onderrigpraktyk behels die rasionele keuse tussen opsies vir spesifieke inhoude en spesifieke leerlinge.

Ons benut lesanalise glad nie om ons praktiese aanbiedingsvaardighede te "oefen" nie, maar eerder as 'n geleentheid om te besin oor die effektiwiteit van verskillende alternatiewe, d.w.s. om die soort data in te win (ervarings op te doen) oor hoe leerlinge leer, wat ons kan help om te begin om rasionele keuses te maak oor hoe ons wiskunde gaan onderrig.

Aan die een kant ontleed ons die leereise van verskillende wiskunde-inhoude (aktiwiteite) - kyk Betekenisvolle wiskunde-onderrig.
Aan die ander kant kyk ons na leerlinge se reaksies op die verskillende alternatiewe, d.w.s. die interaksie tussen leerstof en leerlinge, terwyl ons terselftertyd 'n klaskamer wiskundige kultuur van sosiale interaksie probeer vestig. Ons reflekteer oor die implikasies van die interaksies tussen leerders, leerstof en leeromgewing vir leer en onderrig en ons probeer dit verklaar in terme van verskillende teorieë. In die proses probeer ons ons persoonlike perspektiewe op onderrig en leer ondersoek ...

Die fasiliteerder behoort in die agterna refleksie minstens die volgende kategorieë te bespreek:

• die wiskundige inhoud (bv. die moeilikheidsgraad, ...)
• die leerders (bv. bestaande kennis, denkstrategieë, wankonsepte, ...)
• die leeromgewing/kultuur (bv. dissipline, leer in groepe, ...)
• die fasiliteerder (bv. intervensies, onsekerhede, ...)